Karl Odebrett to postać, która odgrywała istotną rolę w historii lotnictwa wojskowego, zwłaszcza w czasie I wojny światowej. Urodził się 31 lipca 1890 roku w Pile, a swoje życie zakończył 13 lutego 1930 roku w Caracas.
W trakcie swojego szlaku bojowego w niemieckim lotnictwie Luftstreitkräfte, Odebrett osiągnął znaczące sukcesy, zdobywając 16 potwierdzonych zwycięstw powietrznych, co czyni go jednym z wyróżniających się asów tego okresu.
Oprócz swoich osiągnięć w powietrzu, Karl Odebrett pełnił także funkcję dowódcy eskadry myśliwskiej Jagdstaffel 42, gdzie jego umiejętności przyczyniły się do sukcesów jednostki. Jego wkład w rozwój i taktykę lotnictwa wojskowego pozostaje do dziś tematem badań i zainteresowania historyków.
Życiorys
Karl Odebrett, urodzony w 1890 roku w Schneidemühl, obecnie znanym jako Piła, był osobą, która wywarła znaczący wpływ na historię lotnictwa wojskowego. Swoją licencję pilota zdobył przed wybuchem I wojny światowej, 9 lutego 1914 roku. Już 4 sierpnia 1914 roku zgłosił się na ochotnika do wojska.
Po przybyciu do jednostki uzupełnień w Poznaniu, Fliegerersatz Abteilung Nr. 4, rozpoczął intensywne szkolenie w pilotażu samolotów wojskowych. Jego losy zmieniły się znacznie po 10 listopada 1914 roku, kiedy to został przydzielony do liniowej jednostki FA47b i wysłany na front wschodni, aby walczyć przeciwko Rosjanom. W tej jednostce Odebret służył do 24 maja 1916 roku, kiedy to odniósł ranę. Podczas swej służby w FA47b osiągnął swoje pierwsze powietrzne zwycięstwo 18 października 1915 roku, pokonując rosyjski samolot Vosin.
25 lipca 1916 roku, Karl Odebrett został przeniesiony do FAA215, gdzie zaczął latać na jednomiejscowych maszynach Fokker. Jego udział w walkach na froncie wschodnim trwał do 11 listopada 1916 roku. Po tym czasie zyskał nowe przydzielenie w Francji, gdzie włączono go do eskadry myśliwskiej Jagdstaffel 16. W tej jednostce, od 7 września 1917 roku, Odebrett odniósł jeszcze 6 zwycięstw, jednak sam również doznał rany w udo.
W trakcie leczenia został przydzielony do Fliegerersatz Abteilung Nr. 2. 6 grudnia 1917 roku objął stanowisko pierwszego dowódcy Jagdstaffel 42, gdzie pełnił obowiązki aż do zakończenia działań wojennych, zdobywając łącznie 9 potwierdzonych oraz 5 niepotwierdzonych zwycięstw powietrznych. Jego wysoka skuteczność w walce sprawiła, że został rekomendowany do prestiżowego odznaczenia Pour le Mérite, jednak ostatecznie nie udało mu się go otrzymać z powodu zakończenia wojny.
Po wojnie Odebrett wziął udział w walkach z bolszewikami w latach 1919 i 1920. Następnie podjął decyzję o emigracji do Wenezueli, gdzie objął stanowisko dyrektora w przedsiębiorstwach kolejowych oraz lotniczych państwowych. Jego życie zakończyło się 13 lutego 1930 roku na skutek zapalenia nerek. Ostatecznie został pochowany w Caracas.
Odznaczenia
Karl Odebrett został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego męstwie i zasługach. Wśród nich wyróżniają się następujące:
- Królewski Order Rodu Hohenzollernów – 28 kwietnia 1918,
- Krzyż Żelazny I Klasy,
- Krzyż Żelazny II Klasy,
- Brązowy Medal za Odwagę – Austro-Węgry.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Brunon Marchewka | Andrzej Wiśniewski (generał)Oceń: Karl Odebrett